การถ่ายทอดตัวษร
การถ่ายทอดตัวอักษรหมายถึงการนำคำในภาษาหนึ่งมาเขียนด้วยตัวอักษรของอีกภาษาหนึ่งโดยพยายามให้การเขียนในภาษาใหม่นี้ถ่ายทอดเสียงของคำในภาษาเดิมให้ใกล้เคียงที่สุดเท่าที่จะทำได้การถ่ายทอดตัวอักษรมีบทบาทในการแปลจากภาษาหนึ่งไปอีกภาษาหนึ่งในกรณีต่อไปนี้
1
เมื่อในภาษาต้นฉบับมีที่ใช้แทนชื่อเฉพาะของสิ่งต่างๆเช่นชื่อคนชื่อสถานที่ชื่อภูเขาแม่น้ำหรือแม้แต่ชื่อสถาบันต่างๆ
2
เมื่อคำในภาษาต้นฉบับมีความหมายอ้างอิงถึงสิ่งที่เป็นรูปธรรมหรือนามธรรมที่ไม่มีในสังคมของภาษาฉบับแปลจึงไม่มีคำเปรียบเทียบได้เช่นคำที่ใช้เรียกต้นไม้ซับและกิจกรรมบางชนิดความคิดในกรณีนี้
พูดเลยอาจแก้ปัญหาได้สองประการคือ (1)
ใช้วิธีการให้คำนิยามหรือคำอธิบายที่บอกลักษณะตรงกับคำเดิมนั้นหรือ (2) ใช้ทับศัพท์ตัวอย่างเช่นคำว่าฟุตบอลซึ่งเมื่อถ่ายทอดเป็นอักษรภาษาไทย
จะให้คำนิยามว่าลูกกลมกลมที่ทำด้วยหนังในการทำดังนี้ผู้ป่วยควรยึดหลักปฏิบัติในการโทรเสียงของคำดังต่อไปนี้
1. ให้อ่านคำนั้นเพื่อให้รู้ว่าคำนั้นออกเสียงอย่างไรประกอบด้วยเสียงอะไรบ้างแล้วห้าตัวอักษรในภาษาฉบับแรกที่มีเสียงใกล้เคียงกันมาแล้วเขียนแทนเสียงนั้นๆ
2. ภาษาทุกภาษาจะมีเสียงพยัญชนะและตรงกันเป็นส่วนมากและผู้แปลจะหาตัวอักษรมาเขียนแทนได้เลยเช่นการใช้พอพานแทนเสียงแรกในคำว่าพอเป็นต้นแต่ก็จะมีเสียงจำนวนหนึ่งซึ่งไม่มีอักษรที่แทนเสียงตรงกับในฉบับแปล
3 เมื่อกำหนดตัวอักษรตัวได้ตัวหนึ่งแผ่นเสียงใดเสียงหนึ่งแล้วให้ใช้ตัวนั้นตลอดไปอย่าเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาไม่แน่นอนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบทแรกบทเดียวกันต้องใช่รักการถ่ายทอดอย่างเดียวตลอดไป
4
สำหรับการยืมคำศัพท์มาใช้โดยเขียนลงเป็นภาษาฉบับแปลถ้าคำคำนั้นยังไม่เป็นที่แพร่หลายให้วงเล็บพร้อมดื่มในต้นฉบับไว้ด้วย
ตารางเทียบเสียงพยัญชนะ
พยัญชนะไทย
|
อักษรโรมัน
|
ตัวอย่าง
|
|
ตัวต้น
|
ตัวสะกด
|
||
ก
|
k
|
k
|
กา
= ka
, นก = nok
|
ข ฃ ค ฅ ฆ
|
kh๑
|
k
|
ขอ = kho , สุข = suk , โค = kho
, ยุค = yuk , ฆ้อง = khong
, เมฆ = mek
|
ง
|
ng
|
ng
|
งาม
= ngam
, สงฆ์ = song
|
จ ฉ ช ฌ
|
ch๒
|
t
|
จีน = chin , อำนาจ = amnat , ฉิ่ง =ching
, ชิน = chin , คช = khot ,
เฌอ =choe
|
ซ ทร(เสียง ซ) ศ ษ ส
|
s
|
t
|
ซา
= sa
, ก๊าซ = kat , ทราย = sai
, ศาล = san , ทศ = thot , รักษา = raksa
, กฤษณ์ = krit , สี = si
, รส = rot
|
ญ
|
y
|
n
|
ญาติ = yat , ชาญ = chan
|
ฎ ฑ (เสียง ด) ด
|
d
|
t
|
ฎีกา
= dika
, กฎ = kot , บัณฑิต = bandit
, ษัฑ = sat , ด้าย = dai
, เป็ด = pet
|
ฏ ต
|
t
|
t
|
ปฏิมา = patima , ปรากฏ = prakot , ตา =ta
, จิต = chit
|
ฐ ฑ ฒ ถ ท ธ
|
th๑
|
t
|
ฐาน
= than
, รัฐ = rat , มณฑล = monthon
, เฒ่า = thao , วัฒน์ = wat ,
ถ่าน = than , นาถ = nat ,
ทอง = thong , บท = bot ,
ธง = thong , อาวุธ = awut
|
ณ น
|
n
|
n
|
ประณีต = pranit , ปราณ = pran , น้อย =noi
, จน = chon
|
บ
|
b
|
p
|
ใบ
= bai
, กาบ = kap
|
ป
|
p
|
p
|
ไป = pai , บาป = bap
|
ผ พ ภ
|
ph๑
|
p
|
ผา
= pha
, พงศ์ = phong , ลัพธ์ = lap ,
สำเภา = samphao , ลาภ = lap
|
ฝ ฟ
|
f
|
p
|
ฝั่ง = fang , ฟ้า = fa , เสิร์ฟ = soep
|
ม
|
m
|
m
|
ม้าม
= mam
|
ย
|
y
|
-
|
ยาย = yai
|
ร
|
r
|
n
|
ร้อน
= ron
, พร = phon
|
ล ฬ
|
l
|
n
|
ลาน = lan , ศาล = san , กีฬา = kila
, กาฬ = kan
|
ว
|
w
|
-
|
วาย
= wai
|
ห ฮ
|
h
|
-
|
หา = ha , ฮา = ha
|
หมายเหตุ
::
๑. ในทางสัทศาสตร์ ใช้ h เป็นตัวสัญลักษณ์เพื่อแสดงลักษณะเสียงธนิต (เสียงที่กลุ่มลมพุ่งตามออกมาในขณะออกเสียง) h ที่ประกอบหลัง k p t จึงเป็นไปตามหลักเกณฑ์ทางสัทศาสตร์ดังนี้ |
|
k แทนเสียง ก เพราะเป็นเสียงสิถิล
(เสียงที่ไม่มีกลุ่มลมพุ่งออกมาในขณะออกเสียง) kh จึงแทนเสียง
ข ฃ ค ฅ ฆ เพราะเป็นเสียงธนิต
p แทนเสียง ป ซึ่งเป็นเสียงสิถิล ph จึงแทนเสียง ผ พ ภ เพราะเป็นเสียงธนิต ไม่ใช่แทนเสียง ฟ t แทนเสียง ฏ ต ซึ่งเป็นเสียงสิถิล th จึงแทนเสียง ฐ ฑ ฒ ถ ท ธ เพราะเป็นเสียงธนิต |
|
๒. ตามหลักสัทศาสตร์
ควรใช้ c แทนเสียง จ ซึ่งเป็นเสียงสิถิล และ ch แทนเสียง ฉ ช ฌ ซึ่งเป็นเสียงธนิต ดังที่ใช้กันในภาษาบาลี-สันสกฤต เขมร
ฮินดี อินโดนีเซีย และภาษาอื่น ๆ อีกหลายภาษแต่ที่มิได้แก้ไขให้เป็นไปตามหลักสัทศาสตร์
เนื่องจากเกรงว่าจะทำให้ไข้วเขวกับการสะกดและออกเสียงตัว c ในภาษาอังกฤษซึ่งคนไทยมักใช้แทนเสียง ค หรือ ซ ตัวอย่างเช่น จน/จิต
หากเขียนตามหลักสัทศาสตร์เป็น con/cit ก็อาจจะออกเสียงตัว c
เป็นเสียง ค ในคำว่า con และออกเสียง ช
ในคำว่า cit ดังนั้นจึงยังคงใช้ ch แทนเสียง
จ ตามที่คุ้นเคย เช่น จุฬา = chula , จิตรา = chittra
|
|
ตารางเทียบเสียงสระ
สระ
|
อักษรโรมัน
|
ตัวอย่าง
|
อะ , -ั (อะ ลดลรูป) , รร (มีตัวสะกด) , อา
|
a
|
ปะ = pa , วัน = wan , สรรพ = sap , มา = ma
|
รร (ไม่มีตัวสะกด)
|
an
|
สรรหา
= sanha
, สวรรค์ = sawan
|
อำ
|
am
|
รำ = ram
|
อิ , อี
|
i
|
มิ
= mi ,
มีด = mit
|
อึ , อื
|
ue๑
|
นึก = nuek , หรือ = rue
|
อุ , อู
|
u
|
ลุ
= lu ,
หรู = ru
|
เอะ , เ-็
(เอะ ลดรูป) , เอ
|
e
|
เละ = le , เล็ง = leng , เลน = len
|
แอะ , แอ
|
ae
|
และ
= lae ,
แสง = saeng
|
โอะ , - (โอะ
ลดรูป) , โอ , เอาะ , ออ
|
o
|
โละ = lo , ลม = lom , โล้ = lo , เลาะ = lo, ลอม = lom
|
เออะ , เ- ิ
(เออะ ลดรูป) , เออ
|
oe
|
เลอะ
= loe ,
เหลิง = loeng , เธอ = thoe
|
เอียะ , เอีย
|
ia
|
เผียะ = phia , เลียน = lian
|
เอือะ , เอือ
|
uea๒
|
|
อัวะ , อัว ,
- ว- (อัว ลดรูป)
|
ua
|
ผัวะ = phua , มัว = mua , รวม = ruam
|
ใอ , ไอ ,
อัย , ไอย , อาย
|
ai
|
ใย
= yai ,
ไล่ = lai , วัย = wai ,
ไทย = thai , สาย = sai
|
เอา , อาว
|
ao
|
เมา = mao , น้าว = nao
|
อุย
|
ui
|
ลุย
= lui
|
โอย , ออย
|
oi
|
โรย = roi , ลอย = loi
|
เอย
|
oei
|
เลย
= loei
|
เอือย
|
ueai
|
เลื้อย = lueai
|
อวย
|
uai
|
มวย
= muai
|
อิว
|
io๓
|
ลิ่ว = lio
|
เอ็ว , เอว
|
eo
|
เร็ว
= reo ,
เลว = leo
|
แอ็ว , แอว
|
aeo
|
แผล็ว = phlaeo ,
แมว = maeo
|
เอียว
|
iao
|
เลี้ยว
= liao
|
ฤ (เสียง รึ) , ฤา
|
rue
|
ฤษี , ฤาษี
= ruesi
|
ฤ (เสียง ริ)
|
ri
|
ฤทธิ์
= rit
|
ฤ (เสียง เรอ)
|
roe
|
ฤกษ์ = roek
|
ฦ , ฦา
|
lue
|
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น